Sexu-eskubideen barruan sartzen da abortu segurua eta askea izateko eskubidea. Abortua oso mugatua izaten jarraitzen du herrialde askotan, eta ondorio larriak ditu emakumeen osasunean eta bizitzan.

Patriarkatuak ugalketa-eskubideen eremuan emakumeak zapaltzeko hainbat mekanismo erabiltzen jarraitzen du:

• Abortuaren kriminalizazioa: Herrialde batzuetan abortua legezkoa den arren, beste askotan zigor gogorra jasotzen jarraitzen du. Horrek behartu egiten ditu emakumeak abortu ez-seguruak egitera, beren bizitza eta osasuna arriskuan jarriz. Zigorren barruan espetxe-zigorrak sartzen dira, bai emakumeentzat, bai haiei laguntzen dieten mediku profesionalentzat. 
• Sexualitatearen gaineko kontrola: Leku askotan, emakumeen sexualitatea oraindik ere kontrolatzen da, arau kultural, erlijioso edo politikoen bidez. Sexu-hezkuntza integrala eta metodo antikontzeptiboak erabiltzeko aukera mugatuta edo debekatuta dago, eta horrek bazterketa eta kalteberatasuna betikotzen ditu. 
• Estigmatizazioa eta indarkeria: Abortua edo metodo antikontzeptiboak erabiltzen dituzten emakumeak, askotan, estigmatizatu egiten dira gizartean. Gainera, emakume asko sexu-indarkeriaren biktima dira, eta aukera gutxi dituzte justiziara edo laguntza-zerbitzu egokietara jotzeko. Sexu-indarkeria hori askotan zigorrik gabe geratzen da, eta emakumeen etengabeko mendekotasuna eragiten du. 
• Kartzela eta zigor fisikoak: Herrialde batzuetan, emakumeak espetxeratu edo fisikoki zigortu daitezke abortatzeagatik, baita bortxaketa edo osasunerako arrisku kasuetan ere. Neurri errepresibo horiek emakumeen gorputzarekiko mendetasuna eta kontrola iraunarazteko tresna dira.